Nogmaals: reactie op Christenen Collectief

In een eerder artikel op CIP ging ik in op een aantal stellingen van het Christenen Collectief, een groep die kritisch is op het Nederlandse coronabeleid. Op 4 november plaatsten enkele (anonieme) leden van dit Collectief een reactie op mijn stuk. Helaas staat daar volgens mij onjuist of onvolledige informatie in. In het artikel stellen de auteurs drie kwesties aan de orde, die ik hieronder zal behandelen.

1) Het coronavirus is niet heel gevaarlijk
Volgens de auteurs is het coronavirus niet dodelijker dan de griep. Daarvoor verwijzen ze naar een artikel van John Ioannidis die stelt dat de ‘infection fatality rate’ (percentage sterfgevallen onder geïnfecteerden) ongeveer 0,15% bedraagt, niet veel hoger dan de seizoensgriep. Dit artikel heeft flink wat kritiek van vakgenoten opgeleverd en andere onderzoekers kwamen op veel hogere percentages uit. Een aardig overzicht met achtergrondinformatie over de vergelijking van griep en covid-19 is te vinden bij RTV Noord.

Verder lezen

Reactie op de statements van het Christenen Collectief over covid-19

Het Christenen Collectief verzet zich tegen de coronamaatregelen. Op hun website spitsen ze dit toe op een aantal punten. Deze punten zijn zeer algemeen geformuleerd, wat niet helpt om er een goed gesprek over te hebben. Toch wil ik graag een algemene reactie geven op de uitspraken die op de website staan.

1) De ziektelast van covid-19 rechtvaardigt de maatregelen niet.
De Nederlandse ziekenhuizen hebben inmiddels een serie golven van coronapatiënten over zich heen gekregen. De ziekenhuisbezetting op zowel verpleegafdelingen als Intensive Care liep sterk op, en dat ondanks allerlei maatregelen die tijdens en na de eerste golf zijn getroffen. Vergelijkbare ontwikkelingen zijn te zien in zeer veel andere landen.

Sars-CoV2 maakt veel mensen ziek, sommige van hen ernstig en een – gelukkig klein – percentage overlijdt er aan. Daarnaast zijn er lange termijn gevolgen (long covid) voor een deel van de patiënten (recente schattingen komen op 5 procent uit). Dit laat zien dat de ziekte wel degelijk ernstig is.

Verder lezen

Opinie: Geef jongvolwassenen voorrang bij corona-vaccinatie

Dit korte opiniestuk schreef ik onlangs voor het Nederlands Dagblad. Het is bedoeld voor een de rubriek ‘Ik ben voor’, waarin drie argumenten worden benoemd.

Ik ben er voor om jongvolwassenen sneller te vaccineren tegen corona

1) De jongste groepen volwassenen zijn nu als laatste aan de beurt in de vaccinatiestrategie, omdat hun kans op ernstige ziekte bij besmetting klein is. Maar deze groep heeft juist ruimte nodig om zich te ontwikkelen. Twintigers ontdekken wie ze zijn in de wereld door met anderen om te gaan. Die ervaring is kostbaar voor het hele verdere leven. En denk aan relatievorming – hoe kan je daten wanneer je thuis moet blijven? Of een beginnende relatie opbouwen? Al die ontwikkelingen zijn cruciaal. Vaccinatie geeft ze de benodigde ruimte.

Verder lezen

Kun je corona genezen? De zoektocht naar een geneesmiddel is complex

Nu er vaccins zijn die beschermen tegen het coronavirus, zou je bijna vergeten dat er ook wordt gezocht naar geneesmiddelen die het virus of de ziekteverschijnselen stoppen. Hoe zit het nu precies met de covidmedicijnen? Ik schreef erover in het Nederlands Dagblad van 27 februari (€): https://www.nd.nl/cultuur/wetenschap/1022158/kun-je-corona-genezen-de-zoektocht-naar-een-geneesmiddel-is-com

Boekpresentatie ‘Geboren, niet gemaakt’

      Geen reacties op Boekpresentatie ‘Geboren, niet gemaakt’

Hij was al aangekondigd, maar op 9 november verschijnt ‘Geboren, niet gemaakt. Reflecties op het levensbegin‘. Het tweede hoofdstuk is van mijn hand en gaat vooral over onderzoek naar en met embryo’s en stamcellen. Ook gaat het kort in op de verschillende opties die er nu zijn bij ‘reageerbuisbevruchting’ of IVF. De titel is ‘Technische ontwikkelingen rond het menselijke embryo’.

Het hoofdstuk geeft een korte beschrijving van wat er nu allemaal kan, maar de focus ligt vooral op wat er zou kunnen in de nabije toekomst, zoals het ‘drie-ouder embryo’ (om door het mitochondriale DNA veroorzaakte stofwisselingsziekten te voorkomen) of kiembaanmodificatie, het aanpassen van het DNA van een embryo. Beide technieken zijn inmiddels – buiten de reguliere wetenschappelijke orde om – toegepast. De resultaten zijn niet echt gepubliceerd, maar lijken nog niet geweldig te zijn. Over beide technieken loopt ook een brede maatschappelijke discussie (voor zover dat kan in Coronatijd), de #DNAdialoog.

Verder lezen

Wie is Scientific Dutchman – en wat kan ik voor je doen?

Scientific Dutchman is een eenmansbedrijf. Het heeft een naam omdat dit nu eenmaal nodig is voor inschrijving bij de Kamer van Koophandel. Maar het bedrijf, dat ben ik: René Fransen. Ik ben al zo lang ik mij kan herinneren enthousiast over natuurwetenschap. Daarom ging ik biologie studeren aan de Universiteit Utrecht, waar ik ook promoveerde en postdoc was, allebei aan het Universitair Medische Centrum.

In 1995 volgde ik een cursus Wetenschapscommunicatie bij SCW in Amsterdam en begon direct te schrijven. Een jaar later werd ik Wetenschapsredacteur bij de Universiteitskrant van de RUG in Groningen. In 2012 stapte ik over naar de Faculty of Science and Engineering van diezelfde faculteit, als ‘Science Writer’. Tegelijkertijd breidde ik mijn freelance werk uit en werd ‘Scientific Dutchman’.

Dus wat kan ik voor je doen? Wel, als je een verhaal over wetenschap nodig hebt kan ik het voor je schrijven. Ik doe dat voor een krant, voor websites, brochures enzovoorts. Maar ik schrijf ook SEO teksten voor een bedrijf dat onderzoeksapparatuur verkoopt. Als het ingewikkeld is kun je op mij rekenen!

Een tweede activiteit is de redactie van onderzoeksvoorstellen. Of je nu een paar duizend of een paar miljoen euro aanvraagt, je moet een aantal experts ervan overtuigen  dat jou voorstel het beste is. Daarvoor is niet alleen goede wetenschap nodig, maar ook een goed, logisch opgebouwd en overtuigend verhaal. En daar kan ik bij helpen. Ik lees zo’n voorstel door en geef advies om het beter en overtuigender te maken, maar altijd zonder de wetenschap die erin staat geweld aan te doen! Heb je een klus, neem dan contact op.

Over beide activiteiten (wetenschapscommunicatie en subisidie-aanvragen) geef ik ook workshops, voor kleine en middelgrote groepen. Die duren doorgaans 1,5 tot 3 uur. Er is ook een (kortere) corona-proof video variant, al is een workshop in levende lijve interactiever en effectiever. Wanneer je overweegt zo’n workshop wilt organiseren, neem dan vooral contact op om te overleggen over mogelijkheden en kosten.

#DNAdialoog: vermijd gemakkelijke antwoorden!

Staan we aan de vooravond van een revolutie in de menselijke voortplanting? Het zou zo maar kunnen. De mogelijkheid om embryo’s te selecteren en aan te passen is er. Dat roept vragen op, zonder gemakkelijke antwoorden. De landelijke #DNAdialoog geeft er ruimte aan.

‘Als het maar gezond is’. Dat was jarenlang het antwoord op de vraag of iemand in blijde verwachting het liefst een jongetje of een meisje zou willen krijgen. In sommige landen is er overigens een sterke voorkeur voor (gezonde) jongetjes, die via geslachtsbepaling en abortus werkelijkheid kan worden. Op de gezondheid hebben we betrekkelijk weinig grip, maar dat kan veranderen.

Verder lezen

Ophef over vaccinaties

      Geen reacties op Ophef over vaccinaties

Het RIVM stelt extra geld beschikbaar om artsen meer tijd te geven in gesprek te gaan met ouders die twijfelen aan het vaccineren van hun kinderen. Reden voor Pauw om een consultatiebureau arts uit te nodigen en drie ouders die hun kinderen niet (volledig) hebben laten vaccineren. De discussie was warrige, de feiten kwamen nauwelijks naar boven. Over de uitzending van Pauw is een heleboel geschreven en geblogd en de presentator heeft zich later zelfs verontschuldigd voor het gebrek aan balans.

pauw

Verder lezen

Een bijzondere maand

      Geen reacties op Een bijzondere maand

Oktober 2016 zal ik niet snel vergeten. Het is toch een beetje de droom voor wie in de wetenschapsjournalistiek zit: een Nobelprijs in je eigen ‘achtertuin’. Op 5 oktober volgde ik de live webcast over de Nobelprijs voor Chemie. De prijs, zo zei de voorzitter, ging naar de ‘kleinste machientjes van de wereld. Op dat moment ging de adrenaline stromen. Want dat is het vakgebied waarvan Ben Feringa van ‘mijn’ universiteit een van de grondleggers is.

Verder lezen